104. विकासाच्या वाटेवरील भारत!

मागील लेखात आपण अभियांत्रिकी शाखेविषयी माहिती घेतली. या लेखात आपण वैद्यकीय शिक्षणाविषयक स्थितीचा आढावा घेऊ.

इतर क्षेत्रांच्या तुलनेत "वैद्यकीय शिक्षण (Medical Education)" कडे विद्यार्थ्यांचा कल अत्यंत कमी.

यांस कारणीभूत असलेल्या अनेक घटकांपैकी एक महत्त्वाचा घटक म्हणजे वैद्यकीय शिक्षणासाठी लागणारा 'पैसा'.

अनेकांची खाजगी महाविद्यायात लाखो रुपये खर्च करण्याची ऐपत नसल्याने विद्यार्थी या क्षेत्रात येण्याचे टाळतात. सरकारी वैद्यकीय महाविद्यायात तुलनेने खर्च कमी असतो, मात्र इथे असणाऱ्या स्पर्धेत काहीजणच यशस्वी होतात.

डॉक्टर होण्याच्या या प्रवासात विद्यार्थ्यांची मोठी रक्कम खर्च होते. हीच रक्कम परत मिळविण्याकरिता अन् धनसंपन्न होण्याकरिता ही नव-शिक्षित मंडळी प्रामुख्याने शहरांमध्ये आपले इस्पितळे उघडतात. यामुळेच मोठ-मोठ्या शहरांत मोठ-मोठी फी/Fee असलेल्या मोठ-मोठ्या दवाखान्याच्या इमारती बघायला मिळतात.

तुमच्याकडे पुरेसा पैसा असेल तर तुम्ही या मोठ-मोठ्या इस्पितळात तुमच्या दुखण्याचा इलाज करू शकता, अन् तुमच्याकडे पैसाच नसेल तर 'सरकारी डॉक्टर्स' अन् 'सरकारी इस्पितळे' आहेत तुमच्या मदतीला. याच 'सरकारी' चा अनुभव तुम्हालाही असेलच. असो, अशाप्रकारे वैद्यकीय क्षेत्रात दुहेरी समस्या दिसून येते. एकीकडे डॉक्टरांची संख्या कमी आणि दुसरीकडे या 'स्वार्थी डॉक्टरांची' मक्तेदारी.

ही दुहेरी समस्या सोडविण्याकरिता एकीकडे केंद्र आणि राज्य शासनाने डॉक्टरांची संख्या वाढण्याकरिता सरकारी शैक्षणिक संस्थांच्या संरचनात्मक सुधारणेकडे लक्ष पुरवायला हवे. दुसरीकडे स्वार्थी डॉक्टरांच्या मक्तेदारीला आळा घालण्याकरिता पर्यायी व्यवस्था असलेल्या सरकारी इस्पितळांच्या सुधारणांकडेही पुरेसे लक्ष द्यावे लागेल.

वैद्यकीय शिक्षण घेत असलेल्या विद्यार्थ्यांनी अन् कार्यरत असलेल्या डॉक्टरांनी थोडासा स्वार्थ बाजूला सारून थोडीशी 'समाजसेवी तत्वे' स्वतःमध्ये रुजवून घ्यावीत, हीच विनंती..!

~ सचिन विलास बोर्डे

24/4

Admission in Medical Education | Medical Colleges | Doctors | Health | Education | Career

NEXT 🔹 PREVIOUS